Κατά τα έτη 1923-24 ήλθαν στο Καστρί 216 Πόντιοι πρόσφυγες, και ίδρυσαν εδώ το συνοικισμό Νέα Λιβερά. Λόγω της σκληρής δουλειάς και του σχετικά μικρού αριθμού Ποντίων δεν υπήρχε οργανωμένη πνευματική κίνηση στίς τάξεις των προσφύγγων, με αποτέλεσμα να ξεχαστεί σχεδόν ή ποντιακή γλώσσα και η πνευματική κληρονομιά (τραγούδια, παραμύθια, μοιρολόγια κ.τ.λ.).

Τότε οι αντάρτες βγάναν φυλάκιο από μακριά να βλέπουν τι γίνεται. Είδανε ότι έρχονται Γερμανοί και ειδοποίησαν με τα ντουφέκια τον κόσμο. Ειδοποίησαν οι δικοί μας οι αντάρτες ότι έρχονται Γερμανοί και το βάλαμε στα πόδια. Είχαμε φοβηθεί. Φτάσαμε στον Κουρεμένο. Εμείς οι νέοι προ παντός. Μείναμε εκεί μέχρι που μάθαμε ότι φύγανε οι Γερμανοί. Εκεί μας φιλοξενήσανε σε ένα καλύβι, μας είχανε τσιτώσει τα παπούτσια και ήμασταν ξυπόλητοι με τα παπούτσια στο χέρι σ' εκείνο το βουνό κοντά στο Παρδάλι.

250 γρ. μούστο
250 γρ. ελαιόλαδο ανάμεικτο με σπορέλαιο (50 + 200)
150 γρ. ζάχαρη
1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ

Λούπινα

Επειδή είναι πολύ πικρά πριν τα χρησιμοποιήσουν για τροφή χοίρων ή φτωχών ανθρώπων, τα ξεπίκριζαν. Με αλαφρό κοπάνισμα, ξεχώριζαν τον καρπό από το φυτό που τον έθρεψε. Έβραζαν τα λούπινα σε λεβέτια (μεγάλα καζάνια) για 24 ώρες. τα έραβαν μέσα σε σακούλια αιγοτρίχινα και τα άφηναν για τρεις μέρες σε ορμητικά ρυάκια για να ξεπικρίσουν. Τα πασάλειφαν με αλάτι και μετά τα άπλωναν σε αλώνια για να ξεραθούν.  

ΜΟΥΣΤΟΚΟΥΛΟΥΡΑ