Το παρελθόν του χωριού μας δεν υπήρξε άγονο. Είχαν γίνει πολλά κοινωφελή έργα. Κυρίως είχε λυθεί το πρόβλημα της υδρεύσεως. Όπως γνωρίζουν οι παλαιότεροι, η ύδρευση από την πηγή του Αγιάννη, τους χειμερινούς μήνες διακόπτονταν λόγω των κατολισθήσεων που γίνονταν στο σημείο που είναι κάτω από τ' αλώνι του Αγιονικόλα, και αποσύρονταν οι ξύλινες κάναλες. Τότε το χωριό υδρευόταν από την χειμερινή πηγή Κούρνιζα, απ' όπου και η ονομασία του χαντακιού που πρόκειται να καλυφθεί τώρα.

Σαν τα πουλιά (2/2/1984)

Σαν τα πουλιά πετάξατε στης γης την κάθε άκρη
κι ερήμωσε η γειτονιά και το στενό σοκάκι.
Στο όμορφο τ’ αλώνι μας μπουλούκια τα παιδιά,
τρέχανε και πηδούσανε, θυμάμαι, τι χαρά!!!

Υπάρχουν και στη Λακωνία χωριά που το όνομά τους το οφείλουν σε κάποιο δέντρο, Καστανιά, Γκοριτσά, Πλατάνα, Απιδιά κ.ά. Κάποιο ριζιμιό δέντρο που κυριαρχούσε στην περιοχή, έδωσε το όνομά του και στα λίγα σπίτια-καλύβια στην αρχή που χτίστηκαν εκεί. Έτσι είχαμε και Καστανιά χωριό, την Κάτω και την Απάνω στο βουνό. Μια ψηλή και με χοντρό κορμό καστανιά φαίνεται πως ήταν ο ανάδοχος του χωριού μας. Προηγούμενα δεν υπήρχε χωριό με το όνομα αυτό. Είχαμε στα Βυζαντινά χρόνια τη Χώρα (Παλιόχωρα) και τα Μεσονήσια που αργότερα αποτέλεσαν το Καστρίτζι από το κάστρο που είχε χτιστεί στην πλαγιά του Ταΰγετου.

Η δημιουργική περίοδος του Τρικούπη έχει βάλει τη σφραγίδα της και στη Β. Λακεδαίμονα. Με κονδύλιο που χορηγήθηκε στον τότε δήμαρχο Καστορείου και πρώτο επιστήμονα γιατρό Γεώργιο Λεοναρδόπουλο, ανηγέρθη το γνωστό για την αρχιτεκτονική του κατασκευή και τη συμβολή του στην οικονομική ζωή της μεγάλης αυτής γεωργικής περιοχής , Μαρμαρογιόφυρο.