Αναδημοσιεύουμε, μιά ζωντανή περιγραφή του Βαρλαβεζο- Γιαννάκη, που είχε γραφεί το 1928 από το φοιτητή τότε της Νομικής και ύστερα Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Χρήστο Ν. Μουστάκη και είχε δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».

Ο Παναγιώτης Ζωγράφος γεννήθηκε στη Βορδώνια Λακωνίας και συγκεκριμένα στο συνοικισμό Όραχος. Ο Παναγιώτης Ζωγράφος ήταν αγιογράφος, λαϊκός ζωγράφος με λίγες γνώσεις από τεχνάσματα ιταλιανίζουσας ζωγραφικής ενώ ο Δημήτρης ο γιός του είναι σαφέστερα οπαδός της ιταλικής τεχνοτροπίας. Αυτόν διάλεξε ο Μακρυγιάννης για να εικονογραφήσει τις μάχες του αγώνα.

Σε προηγούμενο κείμενό μας αναφερθήκαμε στον Αναγνώστη Τζωρτζάκη και τη ζωή του με στοιχεία που αντλήσαμε από το ΛΑΚΩΝΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ των αρχών του 20ού αιώνα.

Ο ιστορικός Βασ. Κρεμμυδάς στη μελέτη του ΤΟ ΚΑΡΙΟΦΙΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΟΣΙ- ΣΤΕΡΙΑΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ (1750-1850), με τη βοήθεια του Γιώργου Προγουλάκη, εκδόσεις ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ, Πολιτιστική Συμβολή της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος Αθήνα 2004, που έχει στηριχτεί σε πληροφορίες που ο συγγραφέας άντλησε από το αρχείο του Α. Σαλβαρά, αναφέρεται επί μακρόν και στον Αναγνώστη Τζωρτζάκη και την οικογένειά του, δεδομένου πως ο Τζωρτζάκης ήταν πεθερός του Σαλβαρά. Ο δεύτερος (Αντ. Σαλβαράς) είχε νυμφευθεί τη θυγατέρα του Αναγνώστη Αγγελικούλα.

Κείμενο: Ευαγγελία Ν. Πάντου Αρχαιολόγος
Αμυδρές παιδικές μνήμες από μια πολύβουη συγκέντρωση ανθρώπων που κινούνταν αργά, ανάμεσα σε παντοειδή εμπορεύματα προς πώληση εκτεθειμένα σε εύυδρο, κατάφυτο από πανύψηλα πλατάνια τοπίο, περιγράφουν τη δική μου, μικρή βιωματική εμπειρία από το πανηγύρι του χωριού μου, το οποίο για πολλές δεκαετίες, αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την οικονομική και κοινωνική ζωή της βόρειας Λακεδαίμονας.

Στο τ. 31 του Πολυδεύκη, στη σελ. 2 «Ο Καστανιώτης» έθεσε έναν προβληματισμό για το ιστορικό γεγονός με την ελπίδα να αναζητηθούν ιστορικές πηγές και καταγεγραμμένες παραδόσεις.
Αν κρίνουμε από σχετικό άρθρο του λαογράφου Δημ. Καλλιάνη στα «Λακωνικά» με τίτλο «Μπραήμης πέρασε…» πιθανότατα πρόκειται για προφορική παράδοση που έφτασε ως τις μέρες μας.