- Κατηγορία: Ιστορικά
Εν τη κατά τον Δήμον Καστορείου Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της επιλεγομένης Καστρίου, εύρηται συν άλλοις εγγράφοις επιμελώς τηρουμένοις παρά του Αιδ. Ηγουμένου Κ. Παρθενίου Οικονομοπούλου, Αρχιμανδρίτου και το επόμενον σιγιλλιώδες γράμμα, γραμμένον επί μεμβράνης, όπερ ως εν των σπουδαιοτάτων γραπτών μνημείων της ιστορίας της Λακεδαίμονος, κατά το πρόγραμμα ημετέρου ημερολογίου, δημοσιεύομεν.

Εν τω αρχείω της παρά την Καστανιάν ιεράς Μονής Καστρίου, εκτός άλλων εγγράφων σπουδαιοτάτων, υπάρχει και επιστολή, την οποίαν ο ποιητής Παναγιώτης Σούτσος απέστειλε προς την αδελφότητα της Μονής εκ Μιστρά το 1832 επ’ ευκαιρία γενναίας εισφοράς την οποίαν κατέβαλεν η Μονή εκ του ιδίου ταμείου δια τας κοινάς της πατρίδος ανάγκας, εις ας ανέκαθεν, και προ της επαναστάσεως και κατ’ αυτήν ήρχετο αρωγός πρόφρων.
Το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου 1944 το νορβηγικών συμφερόντων αλλά επιταγμένο από τον γερμανικό στρατό ατμόπλοιο «Όρια» προσέκρουσε στη νησίδα Πάτροκλος (Γαϊδουρονήσι), κοντά στο ακρωτήριο του Σουνίου, και βυθίστηκε σε ελάχιστα λεπτά προκαλώντας τον θάνατο περισσότερων από 4.000 Ιταλών αιχμαλώτων πολέμου που ήταν κλεισμένοι στα αμπάρια του.
Κάθε φορά που ερχόμουν για επίσκεψη στο χωριό της γιαγιάς μου δεν θα ήταν λίγες οι φορές που άκουγα το καθιερωμένο «τίνος είσαι εσύ;». Και κάθε φορά έδινα την ίδια απάντηση που φαινόταν να κάλυπτε σε ένα βαθμό τις ανάγκες της ερώτησης: «Είμαι το εγγόνι της κυρά Μαρίκας Λιναρδάκη». Με το «α» ένιωθα ήδη πως είχα ενταχθεί, πως είχα γίνει ένα με τις μυρωδιές, τους ήχους του τόπου και με τις ανάσες των κατοίκων του. Κουβαλάω αυτή την αίσθηση μαζί μου έως και σήμερα, παρόλες τις μετέπειτα πιο αραιές επισκέψεις. Αυτός ήταν και ο λόγος που άρχισα να μελετώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την τοπική ιστορία και ίσως το έναυσμα για να ανατρέξω στις ρίζες μου και να μιλήσω για τη λάκαινα γιαγιά μου.
Προς τους κατοίκους του προσφυγικού χωριού Λιβερά της Σπάρτης.



















