Στην περιοχή μας ήκμασαν, μαζί με το σημερινό, τέσσερις πολίχνες-κωμοπόλεις που η μία διαδεχόταν την άλλη, έπειτα από κάποια καταστροφή του εχθρού που γινόταν εκεί.

Ένας κατάλογος σε παλιό ευαγγέλιο

Στην πρώτη σελίδα του «Θείου και Ιερού Ευαγγελίου»- έκδοσις Βενετίας, εκ της ελληνικής τυπογραφίας του Φοίνικος, έτος 1852- που βρίσκεται στον ναΐσκο «Άγιος Νικόλαος» του κοιμητηρίου της κωμοπόλεως Καστορίου, ανώνυμος ιερεύς ή άλλος φιλίστωρ, με ημερομηνίαν 6 Αυγούστου 18, αναγράφει όλα τα ονόματα των ιερέων, προφανώς δια να μείνουν εις την ιστορίαν και εις την μνήμην των επιγενομένων αλλά και δια να μνημονεύονται υπό του ιερέως εις τας καθιερωμένας ημέρας των δεήσεων υπέρ των ψυχών.

Πολλοί ερωτούν εάν η περιοχή μας παρουσιάζει αρχαιολογικό ενδιαφέρον που να ανάγεται στον απώτερο χρόνο, και εάν υπάρχουν σχετικές αποδείξεις. Και εννοούμε την περιοχή που περιλαμβάνεται μεταξύ των ορίων Βορδώνιας - Καστρίου- Περιβολίων και μέχρι των ορίων του Ευρώτα.

Στην περιοχή μας ήκμασαν, μαζί με το σημερινό, τέσσερις πολίχνες-κωμοπόλεις που η μία διαδεχόταν την άλλη, έπειτα από κάποια καταστροφή του εχθρού που γινόταν εκεί.
Τα Μεσονήσια που ονομάσθηκαν έτσι, γιατί, γεωλογικά, μοιάζουν με νησιά που ανάμεσά τους κατεβαίνουν και τα χωρίζουν ρεματιές - γράνες, το Καστρίτζι ή Καστρί, η Χώρα που ίσως καταστράφηκε από τον επιδρομέα ‘Αλάριχο, και η Καστανιά η ορεινή, οικισμός Κλεφταρματωλών ανυπότακτων, και η σημερινή Κάτω Καστανιά, το Καστόρειο, από το όνομα του μυθικού ‘Αχαιού ήρωα- ημίθιεου Κάστορα.
Το σημερινό χωριό μας δεν έχει μεγάλη οικιστική, ιστορία.

Συνεχώς ερευνούσα τα Αρχεία της επαναστάσεως του '21, για να επισημάνω τη μαχητική προσφορά στο κίνημα, ενός ιερέα του χωριού μας, του μακαριστού Νικολάου Παπαγεωργίου. Ήταν γαμβρός του οπλαρχηγού του Καστριού Γ. Δημητρακόπουλου - Δημητρακάκη και όπως δείχνει και το επίθετό του, γιός ιερέα, του Γεωργίου, αγνώστου σε μας επιθέτου.