Την Κυριακή 3 Ιουνίου 2018, ο Δήμος Σπάρτης θα πραγματοποιήσει εκδηλώσεις μνήμης για τη συμπλήρωση 74 χρόνων από τη ναζιστική θηριωδία στο Μαρτυρικό χωριό των Αγ. Αναργύρων, αποδίδοντας φόρο τιμής και σεβασμού στους άδικα εκτελεσθέντες, από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι το εξής :
- 7.30 Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων
- 9.50 Πέρας προσελεύσεως επισήμων
- 10.00 Τέλεση Μνημοσύνου, στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων
- 10.30 Επιμνημόσυνη Δέηση στο μνημείο πεσόντων
- 10.40 Κεντρική Ομιλία
- 10.50 Π ρ ο σ κ λ η τ ή ρ ι ο ν ε κ ρ ώ ν
- 11.00 Καταθέσεις στεφάνων
- 11.10 Τήρηση ενός λεπτού σιγή - Εθνικός Ύμνος
- 11.30 Δεξίωση
Το παρόν στις εκδηλώσεις θα δώσει και η Φιλαρμονική του Δήμου Σπάρτης.
Έχουμε χρέος να αποδίδουμε φόρο τιμής στα θύματα που σφαγιάστηκαν στο όνομα του μεγαλύτερου παραλογισμού, που γνώρισε η ανθρωπότητα: του ναζισμού, που ευθύνεται για τις θηριωδίες στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη και που στις μέρες μας , δείχνει να προσπαθεί να αναγεννηθεί. Με άλλο πρόσωπο, με άλλα ονόματα, με τις ίδιες λογικές.
Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Ειδικά εδώ, στη χώρα μας. Στη χώρα, που γέννησε τη Δημοκρατία. Στον τόπο που μετράει χιλιάδες νεκρούς από τον ναζισμό. Γι αυτό, σήμερα το χρέος μας είναι ακόμη μεγαλύτερο. Είναι χρέος στη μνήμη των νεκρών του παρελθόντος , αλλά και χρέος στις γενιές του μέλλοντος.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΣΠΑΡΤΗΣ
Το Ολοκαύτωμα, 5 Ιουνίου 1944
Αντιγράφουμε από την έρευνα του Δημητρίου Π. Κουτσοβίτη, που έχει ασχοληθεί με το θέμα, και έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα Τσίτζινα Νοέμ.- Δεκ. 2000 Αρ. Φύλου 105:
«Ανήμερα της εορτής του Αγίου Πνεύματος, τις προμεσημβρινές ώρες, Ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, επιστρέφοντας από εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον Πάρνωνα, πέρασαν μέσα από την Ζούπαινα και στην έξοδό τους δέχθηκαν ένα πυροβολισμό εκ του οποίου τραυματίσθηκε ένας εκ των Ναζιστών. Η ύπουλη αυτή πράξη, τους προκάλεσε μανία εκδίκησης και μην βρίσκοντας άλλον πιο εύκολο τρόπο εκτόνωσης επέστρεψαν στο χωριό και ρίχτηκαν με «λύσσα» σε ένα όργιο εγκληματικών ενεργειών. Φωτιά και μαχαίρι χωρίς έλεος γέμισε το χωριό πτώματα και σκόρπισε την οδύνη, παντού όπου μαθεύτηκε. Ανεξακρίβωτος αριθμός θυμάτων, άλλοι λένε 24 άλλοι 27. Καταγραφή καμία, ακόμη ούτε ληξιαρχική γιατί το αρχείο του χωριού κάηκε και αυτό τότε, και κανείς μετέπειτα δεν νοιάστηκε να συντάξει κάποιο έγγραφο που να το αναφέρει. Άλλους έκαψαν μέσα στα σπίτια, άλλους ξεκοίλιασαν, άλλους τουφέκισαν.
Αυτή την στιγμή, και ύστερα από 57 χρόνια θα τολμήσω να αναφέρω τα 21 σίγουρα μαρτυρικά ονόματα σε έρευνα του ιδίου, (Δημ. Π. Κουτσοβίτη) όπως αναφέρονται στα αρχεία της Βουλής των Ελλήνων.
Αλεξανδρή Σοφία.
Βλάχου Παναγιώτα Λυμ.
Γεωργίτσος Κώστα Ν.
Γεωργίτσου Άwα Γε.
Γεωργίτσου Όλγα Δ.
Γεωργίτσου Αντωνία Δ.
Γεωργίτσου Σταμάτα Ν.
Γεωργίτσου Κατήγκω Ιω.
Γερασίμου Ματούλα Γ.
Γερασίμου Σοφία Γ.
Γερασίμου Σταμάτα Ιω.
Κωστιάνη Κασσιανή Αθαν.
Κωστιάνη Γιαwούλα Αθαν.
Κωστιάνη Kαwέλα Πετρ.
Κουτσοβίτη Διαμάντω Γε.
Κουμουτζή Αντωνία Δημ.
Λάσκαρη Αντωνία Ιω.
Πολίτη Μεταξία.
Πλαγάκη Σοφία.
Μπενέκος Ιωάwης Πάνος.
Μπενέκου Γαρουφαλιά Ιω.
Διαδόθηκε στο χωριό τότε, χωρίς ποτέ να εξακριβωθεί, πως τον αίτιο του κακού πυροβολισµό, τον έριξε η ανταρτική οµάδα του Περπενίτη Αργύρη Γερότζου (Γούνη) που την προηγούµενη µέρα πέρασε από το χωριό. Η διάδοση περιλάµβανε και εκµυστήρευση του οµαδάρχη Γούνη προς την Γιαwούλα Αθ. Κωστιάνη: Λεγόταν πως της είπε να φύγει από το χωριό γιατί τη επόµενη µέρα οι Γερµανοί θα το έκαιγαν. Αυτή δεν τον πίστεψε και παρέµεινε. Δεν έζησε όµως να το επιβεβαιώσει γιατί σφαγιάστηκε και αυτή όπως η µικρή κορούλα της Κασσιανή από τους θηριώδεις Ναζιστές.
