Γράφει ο Γιώργης Μυρίδης
Όσοι από εμάς τους κατοίκους του Καστρίου, της Νέας Λιβεράς και των Σερβέικων γεννηθήκαμε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950, θυμόμαστε τα χωριά μας χωρίς νερό, οι κήποι τα καλοκαίρια κατάξεροι, γεμάτοι αγκάθια, και εμείς και οι γονείς μας να τρέχουμε στα πηγάδια και στις πηγές στον Κάρδαρη για λίγο πόσιμο νερό με τις στάμνες και τους τενεκέδες.
Και κάποια στιγμή του 1958 (αν καλά θυμάμαι) εκλέχτηκε πρόεδρος κοινότητας Καστορείου ο πατριώτης μας Πανάγος Γεωργαντάς, προγραμματίζοντας μεταξύ των άλλων έργων της κοινότητας και το οραματικό έργο να φέρει νερό στα άνυδρα και κατάξερα χωριά μας.
Το θεώρησε έργο ζωής για τα χωριά μας, έτρεξε, αγωνίστηκε, πίεσε, και τα κατάφερε. Το 1961 το νερό από τη Μαλακάσα γέμισε την τελευταία δεξαμενή κοντά στο νεκροταφείο και άρχισε να τρέχει στα πρόχειρα αυλάκια στα πρώτα σπίτια του χωριού.
Γι’ αυτόν τον άνθρωπο μετά από χρόνια είχε τοποθετηθεί προς τιμήν του μια πρόχειρη πινακίδα στον τοίχο που κάποτε ήταν (μέχρι το 1960), το μαγαζί του πατέρα μου Χρήστου Μυρίδη, με την ονομασία του δρόμου που οδηγούσε από τον κεντρικό δημόσιο δρόμο στο σπίτι του, ως ΟΔΟΣ Πανάγου Γεωργαντά.
Με την πάροδο του χρόνου η πινακίδα ξεθώριασε και χάθηκε μέσα στα κλήματα.
Παρεκάλεσα λοιπόν τον πρόεδρο και τους συμβούλους της κοινότητας καθώς και τον δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Σπάρτης Γιώργο Κουρεμπή για την κατασκευή μιας καινούριας πινακίδας η οποία με προσωπική προσπάθεια του Γιώργου Κουρεμπή μου παρεδόθη και ο Στέλιος Θεοφιλάκης την τοποθέτησε σε εμφανές σημείο.
Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους όσοι βοήθησαν για την κατασκευή και τοποθέτηση της πινακίδας, η οποία τιμά έναν άνθρωπο που με τις προσπάθειές του άλλαξε τη ζωή των κατοίκων στα χωριά μας, και η οποία θα θυμίζει σ’ εμάς τους παλιούς το πριν και το μετά της ζωής στα χωριά μας, και θα ενημερώνει τους νεότερους για το τεράστιο αυτό έργο του αειμνήστου Πανάγου Γεωργαντά.
Γιώργης Χρ. Μυρίδης.
Στις φωτογραφίες στιγμιότυπα από τα εγκαίνια του δικτύου. Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Γιώργου Μυρίδη.
